Το «4ο τρίμηνο», δηλαδή οι επόμενες 12 εβδομάδες μετά τον τοκετό, είναι εξαιρετικά σημαντικό για την υγεία της γυναίκας. Δυστυχώς όμως, πολύ συχνά, η ανάγκη προσαρμογής στις νέες συνθήκες, το άγχος και η ευθύνη της ανατροφής ενός μωρού, βάζουν την επικοινωνία με το γυναικολόγο σε πολύ χαμηλή προτεραιότητα για τη γυναίκα. Η νέα μητέρα δίνει όλη την προσοχή της στο μωρό, με αποτέλεσμα να παραμελεί την δική της υγεία.

Ο ρόλος του γυναικολόγου μετά τη γέννα

Ούτε οι μισές από τις νέες μαμάδες δεν εμφανίζονται στην προγραμματισμένη επίσκεψη τους στο γυναικολόγο μετά τον τοκετό. Έτσι, είναι δύσκολο για το γυναικολόγο να παρακολουθήσει πως εξελίσσονται μετά τη γέννα κάποιες χρόνιες παθήσεις, να μιλήσει για αντισύλληψη μέχρι να θελήσει η γυναίκα μια επόμενη εγκυμοσύνη, να διαπιστωθεί εάν υπάρχει ψυχολογική επιβάρυνση και άγχος στη νέα μητέρα και φυσικά να δει πως έχει αποκατασταθεί ο οργανισμός τους μετά τον τοκετό. Φυσικά, κάθε περίπτωση πρέπει να διαφοροποιείται, ανάλογα με τις ανάγκες της γυναίκας.

Πρώτη επίσκεψη στο γυναικολόγο μετά τον τοκετό

Η πρώτη επίσκεψη μετά τον τοκετό πρέπει να γίνεται μέσα στις πρώτες 20 ημέρες από τον τοκετό και για όσο συχνά χρειάζεται. Επίσης, χρειάζεται μια επίσκεψη μετά τις 6 εβδομάδες της λοχείας, ενώ ακόμα μια επίσκεψη κι εξέταση συστήνεται όταν περάσουν 3 μήνες από τον τοκετό.

Τα βασικά σημεία που πρέπει να εξετάζονται είναι:

• - Τα ράμματα στα γεννητικά όργανα ή στην κοιλιά. Ιδιαίτερη προσοχή δίνεται στο να μη μολυνθούν.
• - Εάν κατά την εγκυμοσύνη (ή και πριν από αυτή) υπήρχαν χρόνια προβλήματα υγείας όπως σακχαρώδης διαβήτης, θυρεοειδοπάθεια, υπέρταση ή άλλα, τότε πρέπει να γίνει προσεκτικός έλεγχος για την    αντίστοιχη πάθηση.
• - Ο μαστός και πιθανά προβλήματα με το θηλασμό
• - Προβλήματα από κόπωση και αϋπνία
• - Ψυχολογική κατάσταση και συναισθήματα
• - Sex και αντισύλληψη
• - Διατροφή και άσκηση

Άμεση επικοινωνία με το γυναικολόγο

Σε οποιαδήποτε στιγμή μετά τον τοκετό, η γυναίκα πρέπει να επικοινωνήσει άμεσα με τον ιατρό της εάν εμφανίσει κάποια από τα παρακάτω συμπτώματα:

• - Πυρετό και ρίγος (καθώς τα ράμματα μπορεί να έχουν μολυνθεί ή να υπάρχει κάποια ουρολοίμωξη)
• - Σοβαρή αιμορραγία με κόκκινο «ζωντανό» αίμα, με ή χωρίς ζάλη (μπορεί να γίνει έως και απειλή για τη ζωή της γυναίκας)
• - Δυσκολία στην αναπνοή με ή χωρίς πόνο στο στήθος (μπορεί να σημαίνει θρόμβωση ή πνευμονική εμβολή)
• - Έντονο πονοκέφαλο (μπορεί να κρύβει υπέρταση ή προεκλαμψία)
• - Οίδημα (πρήξιμο) στα πόδια και στις κνήμες (μπορεί να σημαίνει προεκλαμψία)
• - Σοβαρού βαθμού κατάθλιψη, συναισθήματα απελπισίας, σκέψη για αυτοκτονία ή μίσος – απέχθεια για το μωρό (μπορεί να εμφανιστεί έως και στο 10% των λεχωίδων)

Οι πρώτοι μήνες μετά τον τοκετό είναι εξαιρετικά σημαντικοί. Η νέα μητέρα πρέπει να μην παραμελεί τον εαυτό της, και να έχει στενή επικοινωνία με το γυναικολόγο της.

Θυμηθείτε ότι για να είναι καλά το μωρό, πρέπει πρώτα να είναι καλά … η μαμά του!