Η πρόωρη αποκόλληση του πλακούντα είναι ένα συχνό πρόβλημα της εγκυμοσύνης. Πιο συγκεκριμένα, εμφανίζεται περίπου στο 6% των κυήσεων. Οι πιθανότερες αιτίες μπορεί να είναι κάποιες ανωμαλίες του πλακούντα, ιδίως όταν συμβαίνει νωρίς στην εγκυμοσύνη (ακόμη και στο πρώτο τρίμηνο). Συχνότερα εμφανίζονται σε γυναίκες με αυξημένη αρτηριακή πίεση, η πολύδυμη κύηση, ή με αυξημένη ποσότητα αμνιακού υγρού. Επίσης, είναι συχνότερη όταν υπαρχουν: λοίμωξη της μήτρας (χοριοαμνιονίτιδα), τραυματισμοί, κάπνισμα, κλπ. Η αποκόλληση μπορεί να είναι ολική, μερική ή να αφορά μόνο το χείλος του πλακούντα. Ανάλογα με την έκταση της, μπορεί να προκαλέσει από μικρά έως και σοβαρά προβλήματα στην εγκυμοσύνη.
Το πιο συχνό σύμπτωμα είναι η αιμορραγία από τον κόλπο, ενώ μπορεί να συνυπάρχουν πόνος στη κοιλιά ή τη μέση, σύσπαση της μήτρας και άλλα. Σπανιότερα μπορεί το αίμα να συγκεντρώνεται πίσω από τον πλακούντα και να μη φαίνεται αλλά να υπάρχει μόνο πόνος. Πάντως πρέπει να πούμε ότι η πλέον συχνή συμπτωματολογία είναι κολπική αιμόρροια μικρής ποσότητας, χωρίς συσπάσεις της μήτρας ή/και πόνο και καλή κατάσταση του εμβρύου.
Περίπου 1 στις 3 έγκυες με αυτό το πρόβλημα δεν θα καταλάβει ποτέ ότι είχε κάποια αποκόλληση του πλακούντα, καθώς δεν θα έχει καν συμπτώματα και δεν θα επηρεάσει σε τίποτα την εγκυμοσύνη της. Περίπου οι μισές έγκυες με αποκόλληση θα εμφανίσουν κολπική αιμορραγία χωρίς σύσπαση της μήτρας και χωρίς σημεία εμβρυϊκής δυσφορίας, που σημαίνει καλή έκβαση της εγκυμοσύνης. Ποσοστό 15% περίπου από αυτές, θα εμφανίσει κολπική αιμόρροια και το έμβρυο θα έχει προβλήματα στην θρέψη του και την οξυγόνωση του. Μόνο 1 στις 10 γυναίκες με αποκόλληση θα έχουν κακή έκβαση της εγκυμοσύνης με κίνδυνο για το έμβρυο και τη μητέρα.
Το υπερηχογράφημα είναι το πολυτιμότερο εργαλείο για τη διάγνωση, που πρέπει να γίνεται κάθε φορά που υπάρχει τέτοια υποψία, αν και η αξιοπιστία του δεν είναι απόλυτη.
Η αντιμετώπιση της πρόωρης αποκόλλησης του πλακούντα πρέπει να βασίζεται στην κατάσταση που βρίσκονται η μητέρα και το έμβρυο, ώστε να καθορίσουμε ποιες είναι οι σωστές αποφάσεις και κινήσεις. Ανάλογα με την έκταση της αποκόλλησης και το πόσο επηρεάζει την θρέψη και οξυγόνωση του εμβρύου, και φυσικά την ηλικία της κυησης σε εβδομάδες αλλά και το πιθανό βάρος του εμβρύου, αποφασίζουμε αν η εγκυος θα παραμείνει στο σπίτι ή θα νοσηλευτεί σε νοσοκομείο.
Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων η αποκόλληση είναι ιδιαίτερα μικρή και δεν επηρεάζει την εγκυμοσύνη, αφού αντιμετωπίζεται πολύ εύκολα μόνο με ήπια μέτρα.